کد مطلب:275561 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:774
برترین نعمت خداوند
خداوند متعال نعمتهای فراوانی به بشر ارزانی داشته است كه قابل شمارش نیست. و ان تعدوا نعمه الله لا تحصوها. [1] اگر نعمتهای خدا را بشمارید، به عدد در نمی آید. از میان این نعمتهای بی شمار، برخی نعم مادی و دنیوی است كه خداوند به اقتضای رحمانیت خویش به مومن و كافر عطا فرموده، و برخی دیگر نعمتهای معنوی و اخروی هستند كه راهنمای انسان بسوی سعادت ابدی می باشند. خداوند این نعمتها را به اقتضای رحیمیت خویش، صرف به مومنان عطا فرموده است. از برترین این نعمتهای معنوی، نعمت ولایت و اطاعت و محبت اهل بیت علیهم السلام است. امام صادق علیه السلام فرمودند: ان الله یعطی الدنیا لمن یحبه و یبغض و لا یعطی هذا الامر الا اهل صفوته. [2] خداوند نعمتهای دنیا را به مومن و كافر می دهد، ولی نعمت ولایت
[ صفحه 56]
را جز به برگزیدگان از مخلوقاتش عطا نمی كند. این نعمت، خیر دنیا و آخرت است زیرا كه راه صحیح زیستن در دنیا را به انسان آموخته، دستگیر انسان در عرصات سهمگین عالم آخرت خواهد بود. رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: من رزقه الله حب الائمه من اهل بیتی فقد اصاب خیر الدنیا و الاخره. كسی كه خداوند حب اهل بیت را به او اعطا كرد باشد، خیر دنیا و آخرت به او رسیده است. [3] این محبت، از جواهرات دنیوی بسیار گرامی تر و ارزشمند تر است، [4] زیرا كه تنها وسیله رسیدن به قرب حق متعال بوده، خیر كثیر، می باشد. امام صادق علیه السلام لفظ حكمت در آیه شریفه و من یوت الحكمه فقد اوتی خیرا كثیرا [5] را به اطاعت از دستورات الهی و معرفت امام معنا فرموده اند [6] كه بر این اساس، مفهوم آیه چنین خواهد بود: كسی را كه طاعت خدا و معرفت امام زمان عطا كرده باشند، به او خیر زیادی رسیده است. معرفت امام زمان و ولایت اهل بیت علیهم السلام برترین نعمتهای الهی است و در میان نعمتهای الهی نعمتی برتر از آن یافت نمی شود. امام صادق علیه السلام در ذیل آیه شریفه:
[ صفحه 57]
فاذكروا الاء الله لعلكم تفلحون. نعمتهای خدا را یاد كنید شاید كه رستگار گردید. [7] فرمودند: هی اعظم نعم الله علی خلقه و هو ولایتنا. منظور از آلاء خدا برترین نعمتهای خداوند بر آفریدگان می باشند كه همان ولایت ما است. [8] نعمت ولایت همان نعمتی است كه خداوند آن را در روز غدیر بر همه مسلمانها به حد اتمام رسانید و فرمود: الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتی و رضیت لكم الاسلام دینا. [9] امروز دین شما را (به ولایت علی بن ابی طالب) كامل كرده، نعمت را (به معرفی ولایت او) بر شما به اتمام رسانیدم و به این اسلام به عنوان دین برای شما خشنود گشتم. این همان نعمتی است كه روز قیامت مورد پرسش قرار خواهد گرفت. خداوند متعال می فرماید: ثم لتسئلن یومئذ عن النعیم. [10] آنگاه در آن روز از آن نعمت حتما پرسش خواهند شد. امام صادق علیه السلام درباره آیه فوق فرمودند: و الله ما هو الطعام و الشراب و لك ولایتنا اهل البیت.
[ صفحه 58]
به خدا قسم نعمت مورد پرسش، غذا و نوشیدنیها نیستند. بلكه ولایت ما اهل بیت است كه مورد پرسش قرار می گیرد. [11] این مطلب در رویات اهل سنت نیز نقل شده است، محدث بزرگ اهل سنت - جلال الدین سیوطی - در این زمینه از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل نموده است كه فرمودند: لا یزول قدما عبد یوم القیامه حتی یسئل عن اربع عن عمره فیما افناه و عن جسده فیما ابلاه و عن ماله فیما انفقه و من این اكتسبه و عن حبنا اهل البیت. گامهای فرد در روز قیامت حركت نمی كند تا اینكه از چهار چیز از او پرسش شود: از عمرش كه آن را در هیچ راهی مصرف كرده، از بدنش كه آن را در چه راهی به زحمت انداخته و از مالش كه آن را چگونه خرج و از كجا كسب كرده و از محبت ما اهل بیت. [12] حال كه ولایت و اعتقاد به اهل بیت و محبت آنها و پیوند با آنان، برترین نعمتی است كه خدا به ما عطا كرده است، در مواقع دعا و در مظان استجابت، این نعمت عظیم را باید از خدا تقاضا كرد، چرا كه این گوهر الهی را به هر كسی عطا نكرده و در هر مكانی قرار نداده اند، پس باید دست استغاثه به درگاه حق بلند كرد و از او تقاضا نمود كه: اللهم و لا تسلبنا الیقین لطول الامد فی غیبته و انقطاع خبره عنا و لا تنسنا ذكره و انتظاره و الایمان به و قوه الیقین فی ظهوره و الدعاء له و الصلوه علیه... خدایا در طول زمان غیبت و بی خبری ما از امامان، یقین را از ما
[ صفحه 59]
سلب مكن، و یاد و انتظار او و ایمان به او و اعتقاد راسخ به ظهور او و توفیق دعا و صلوات برای او را از ما مگیر. [13] .
[ صفحه 60]
[ صفحه 56]
را جز به برگزیدگان از مخلوقاتش عطا نمی كند. این نعمت، خیر دنیا و آخرت است زیرا كه راه صحیح زیستن در دنیا را به انسان آموخته، دستگیر انسان در عرصات سهمگین عالم آخرت خواهد بود. رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: من رزقه الله حب الائمه من اهل بیتی فقد اصاب خیر الدنیا و الاخره. كسی كه خداوند حب اهل بیت را به او اعطا كرد باشد، خیر دنیا و آخرت به او رسیده است. [3] این محبت، از جواهرات دنیوی بسیار گرامی تر و ارزشمند تر است، [4] زیرا كه تنها وسیله رسیدن به قرب حق متعال بوده، خیر كثیر، می باشد. امام صادق علیه السلام لفظ حكمت در آیه شریفه و من یوت الحكمه فقد اوتی خیرا كثیرا [5] را به اطاعت از دستورات الهی و معرفت امام معنا فرموده اند [6] كه بر این اساس، مفهوم آیه چنین خواهد بود: كسی را كه طاعت خدا و معرفت امام زمان عطا كرده باشند، به او خیر زیادی رسیده است. معرفت امام زمان و ولایت اهل بیت علیهم السلام برترین نعمتهای الهی است و در میان نعمتهای الهی نعمتی برتر از آن یافت نمی شود. امام صادق علیه السلام در ذیل آیه شریفه:
[ صفحه 57]
فاذكروا الاء الله لعلكم تفلحون. نعمتهای خدا را یاد كنید شاید كه رستگار گردید. [7] فرمودند: هی اعظم نعم الله علی خلقه و هو ولایتنا. منظور از آلاء خدا برترین نعمتهای خداوند بر آفریدگان می باشند كه همان ولایت ما است. [8] نعمت ولایت همان نعمتی است كه خداوند آن را در روز غدیر بر همه مسلمانها به حد اتمام رسانید و فرمود: الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتی و رضیت لكم الاسلام دینا. [9] امروز دین شما را (به ولایت علی بن ابی طالب) كامل كرده، نعمت را (به معرفی ولایت او) بر شما به اتمام رسانیدم و به این اسلام به عنوان دین برای شما خشنود گشتم. این همان نعمتی است كه روز قیامت مورد پرسش قرار خواهد گرفت. خداوند متعال می فرماید: ثم لتسئلن یومئذ عن النعیم. [10] آنگاه در آن روز از آن نعمت حتما پرسش خواهند شد. امام صادق علیه السلام درباره آیه فوق فرمودند: و الله ما هو الطعام و الشراب و لك ولایتنا اهل البیت.
[ صفحه 58]
به خدا قسم نعمت مورد پرسش، غذا و نوشیدنیها نیستند. بلكه ولایت ما اهل بیت است كه مورد پرسش قرار می گیرد. [11] این مطلب در رویات اهل سنت نیز نقل شده است، محدث بزرگ اهل سنت - جلال الدین سیوطی - در این زمینه از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل نموده است كه فرمودند: لا یزول قدما عبد یوم القیامه حتی یسئل عن اربع عن عمره فیما افناه و عن جسده فیما ابلاه و عن ماله فیما انفقه و من این اكتسبه و عن حبنا اهل البیت. گامهای فرد در روز قیامت حركت نمی كند تا اینكه از چهار چیز از او پرسش شود: از عمرش كه آن را در هیچ راهی مصرف كرده، از بدنش كه آن را در چه راهی به زحمت انداخته و از مالش كه آن را چگونه خرج و از كجا كسب كرده و از محبت ما اهل بیت. [12] حال كه ولایت و اعتقاد به اهل بیت و محبت آنها و پیوند با آنان، برترین نعمتی است كه خدا به ما عطا كرده است، در مواقع دعا و در مظان استجابت، این نعمت عظیم را باید از خدا تقاضا كرد، چرا كه این گوهر الهی را به هر كسی عطا نكرده و در هر مكانی قرار نداده اند، پس باید دست استغاثه به درگاه حق بلند كرد و از او تقاضا نمود كه: اللهم و لا تسلبنا الیقین لطول الامد فی غیبته و انقطاع خبره عنا و لا تنسنا ذكره و انتظاره و الایمان به و قوه الیقین فی ظهوره و الدعاء له و الصلوه علیه... خدایا در طول زمان غیبت و بی خبری ما از امامان، یقین را از ما
[ صفحه 59]
سلب مكن، و یاد و انتظار او و ایمان به او و اعتقاد راسخ به ظهور او و توفیق دعا و صلوات برای او را از ما مگیر. [13] .
[ صفحه 60]
[1] سوره ابراهيم:34 - سوره نحل: 18.
[2] بحار 122:27 ح 107.
[3] خصال 99:2، در زيارت عاشورا نيز، از تولي و تبري تعبير به رزق شده است: فاسئل الله الذي اكرمني بمعرفتكم و معرفه اوليائكم و رزقني البرائه من اعدائكم...
[4] بحار 136:36 ج 93.
[5] سوره بقره: 273.
[6] كافي 185:1 ح 11 - محاسن 148 ح 60.
[7] سوره اعراف: 69.
[8] بصائر الدرجات: 81.
[9] سوره مائده: 3.
[10] سوره تكاثر: 8.
[11] تفسير برهان 502:4 ح 6.
[12] احياء الميت - سيوطي: 115.
[13] مفاتيح، دعاء ايام غيبت، منقول از جناب عثمان بن سعيد عمروي - نائب اول امام زمان عليه السلام.